İnsanları

Kanada’nın demografik yapısı oldukça zengindir. Bir göçmen ülkesi olması sebebiyle yaklaşık 43 milletten insana yuva olmuştur. İnsanların Kanada’yı tercih etmesindeki en büyük sebep refah seviyesinin yüksek olması ve saygılı bir toplumdan oluşması. İnsanlar birbrilerine karşı çok saygılı. Her şeyin ardından teşekkür edip, 1 metre uzaktan yolunuzun kesiştiğini fark ettikleri anda özür diliyorlar. Koridor kapılarını arkalarından gelen insanlar için tutuyor ve daha birçok konuda kibar davranıyorlar. Siz karşıdan karşıya geçmeyecek olsanız bile yoldan geçen arabalar “ya geçerse” diyerek duruyorlar. Yayalara kırmızı ışık yansa bile! Trafik oldukça düzenli, en azından İstanbul’a göre oldukça güven veriyor. Dört ay boyunca sadece bir kere korna duyduğumu hatırlıyorum.

Toplumda güven duygusu hakim. İçerisinde plazma TV, playstation ve dizüstü bilgisayar bulunan odanın kapısını kitlemeye lüzum görmüyorlar. Din/ırk ayrımcılığı pek yok. Ancak kültürel gruplaşma var. Zenciler kendi aralarında, beyazlar kendi aralarında, çinliler kendi aralarında takılıyorlar. Ayrımcılık / baskı olmadığı için özgürlük ortamı hakim. Bununla birlikte 18 yaşını geçenler ailelerinin “ya evden çık ya da kira ver” restiyle karşılaştıkları için genç yaşta hem okuyup hem de çalışarak kendi parasını kazanan öğrenciler görmekteyiz. Yaşam tarzı olarak beyaz Kanadalılar ve göçmenler arasında farklılık var. Göçmenler az harcama yapıp para biriktirmeyi yeğler ve bu sayede iyi konumlara gelebilirken beyazlar haftalığını alır almaz barlarda harcayıp ertesi günü borç alıp haftanın sonunu getirebiliyor. Genel olarak haftasonları eğlenip haftaiçine gelince deli gibi çalışan öğrencileri var. Dolayısıyla okul zamanı koşuşturma sebebiyle sosyalleşme pek olmuyor. Ayrıca Kanadalılar siz konuşmadıkça konuşmayan tiplerden. Anadolu insanının sıcaklığını beklemeyin. Ancak konuştuktan sonra oldukça yardımseverler. Yurda getirdiğim 6-7 poşet dolusu ağır alışveriş torbasını taşımakta zorlandığımı gören 2 kız hemen poşetleri alıp asansöre yerleştirip, başka bir asansörle yukarı çıkıp oradan da odama kadar taşımama yardım etmişlerdi. Boşuna gülmeyin, özel bir ilgi felan yoktu. İnsanlar genel olarak hep böyle yardımsever.

Kanadalılar oldukça dakik insanlar. Bir şeye genellikle belirlenen dakikada başlarlar. Geç veya erken değil. Bunun yanında kurallar katı değildir. Suistimal olmadığı için özel koşullara göre kurallarda esnek olabilirler.